I am not in a room

Śpiewnie brzęczące pszczoły - mucha, której odgłosy są ostatnią rzeczą, jaką poetka słyszy przed śmiercią - świerszcze wykonujące swój druidyczny hymn pod koniec sierpnia - we wszystkich wierszach mnóstwo myślników, które otwierają przestrzenie, wskazują niedopowiedzenia, uruchamiają grę wyobraźni. To wszystko stanowi wejście w poetycką twórczość Emily Dickinson.

Zespół „I am not in a Room” został zainspirowany wierszami oraz biografią Emily Dickinson do tańca, tworzenia muzyki, gry światłem i figurami. Ekstaza naturalnych doznań, wirowanie myśli, teatralizacja najmniejszych zdarzeń ruchowych lub najbardziej znaczących momentów życia i śmierci, geograficzno-historyczne odniesienia do Amherst w USA, gdzie mieszkała Dickinson - artyści z Tajwanu, Austrii i Niemiec tworzą asocjacyjną sieć gestów, dźwięków, energii, pieśni, przestrzeni i kontekstów.

Emily Dickinson (1830-1886) pozostawiła po sobie niezwykle obszerną twórczość o niewyczerpanej różnorodności tematów, opublikowaną niemal wyłącznie pośmiertnie. Najważniejsza amerykańska poetka przez całe swoje życie praktycznie nie opuszczała domu rodzinnego i prawie nigdy nie przyjmowała gości; nawiązywała najbardziej intensywne relacje ze światem, z innymi stworzeniami i  ludźmi z własnego pokoju.

W kontekście doświadczeń izolacji podczas lockdownów ostatnich kilku lat, badanie twórczości Dickinson prowadzi nas do tematów, które wydają się nadal istotne: wielokulturowych wymiarów jej myślenia i przestrzeni poetyckiej, aspektów ekologicznych wynikających z głęboko odczuwanej relacji z naturą, a także pytań o jednostkę i społeczeństwo, o ideę stawania się jednością ze światem.

Premiera: 2 września 2022 Westflügel Leipzig.

Produkcja Wilde & Vogel z Choreographia[Inter]Austriaca, w koprodukcji z Westflügel Leipzig.

Zadanie wspierte przez: Miasto Lipsk, Fundację Kultury Wolnego Kraju Związkowego Saksonia, w ramach budżetu uchwalonego przez Parlament Saksonii, Miasto Linz, Prowincję Upper Austria i FWF-PEEK Projekt AR640.